Wanneer je een miskraam hebt gehad of het later in de zwangerschap is misgegaan,
moet je afscheid nemen van je kindje. En afscheid nemen is rouwen. Nu is hoe je rouwt heel persoonlijk, iedereen doet dat op zijn eigen manier. Vaak merk je dan ook, dat het juist nu moeilijker is dan je had verwacht om elkaar als partners te steunen.
Hij zoekt afleiding in zijn werk en praat er liever niet veel over, terwijl jij juist de behoefte hebt om te praten over hoe je je voelt en wat het met je doet. Jullie begrijpen elkaar al snel verkeerd, wat leidt tot irritaties en spanningen. Het lijkt wel of je allebei op je eigen eiland zit en elkaar niet kunt bereiken.
Je maakt je ook zorgen over je relatie, want je weet dat het regelmatig gebeurt dat partners uit elkaar gaan na het verlies van een kindje tijdens de zwangerschap. Bovenop dit verdriet wil je niet ook nog eens elkaar verliezen.
Dat hoeft jullie niet te overkomen en het helpt als je weet welke fouten partners in een dergelijke situatie vaak maken.
-
Denken dat hij er geen verdriet van heeft omdat hij er niet over praat.
Bewust zijn van gevoelens en ze onder woorden (kunnen) brengen, is niet hetzelfde als het hebben van die gevoelens. Vrouwen zijn van jongs af aan gewend hun gevoelens onder woorden te brengen, mannen niet. Realiseer je dat hij, als het om het verwoorden van emoties gaat, een uit-wedstrijd speelt.
-
Denken dat hij aan je kan zien wat er in je omgaat en wat je van hem verwacht.
Kun jij gedachten lezen? En zou hij dat wel kunnen? Vertel hem waar je mee zit en wat je van hem verwacht. Als je wilt dat hij de vuilniszak buitenzet werkt het ook beter als je zegt: ‘zet jij de vuilniszak even buiten’ dan wanneer je laat vallen ‘dat de vuilnisbak vol is’. Wanneer het over gevoelens gaat is dat zeker niet anders.
-
Praten in verwijten: ‘Jij… altijd (of nooit)…’
Je kent het vast wel, tijdens een gesprek verzanden jullie in verwijten over en weer. Wanneer je een verwijt legt in je communicatie, druk je de ander in de verdediging en voor je het weet slaat de sfeer om en hebben jullie ruzie.
Probeer vanuit jezelf te praten en je gevoelens onder woorden te brengen. Dus bijvoorbeeld niet: ‘Jij wilt ook nooit met me praten!’, maar ‘Ik merk dat ik het moeilijk vind als je niet met me wilt praten, dan voel ik me eenzaam.’ -
Eindeloos doorpraten over je verdriet.
In lange en emotionele gesprekken is het moeilijk om elkaar je volledige aandacht te geven, terwijl dat juist is waar je elkaar nu mee kunt helpen. Daarom kan het heel goed werken om een vast tijdstip te reserveren en van tevoren een eindtijd te bepalen. We hebben het er morgenavond over, en maximaal een half uur. Zo zorg je ervoor dat het niet je hele avond in beslag neemt, en dat kan beide partners een gevoel van veiligheid geven.
-
Elkaar tijdens een gesprek onderbreken met ‘ja-maars’.
Wanneer je je gevoelens probeert te verwoorden is het storend als de ander je steeds in de rede valt. Beter werkt het om af te spreken dat je elkaar bijvoorbeeld 10 minuten onafgebroken aan het woord laat. Na die 10 (of 15) minuten wissel je van rol. Ga ook tussendoor en na afloop niet met elkaar in discussie. Zo kun je naar elkaar luisteren met aandacht en daarmee doe je een belangrijke investering in je relatie.
-
Elkaars verdriet willen wegnemen.
Het is moeilijk om te zien dat degene van wie je houdt pijn heeft. Je probeert de ander op te beuren of af te leiden omdat je wilt dat de pijn ophoudt. Daar help je elkaar echter niet mee. Sterker nog, wanneer je dat vaak zo doet, kan de ander onbewust de boodschap gaan opslaan dat zijn of haar pijn er niet of niet helemaal mag zijn.
De pijn en het verdriet zijn er nu eenmaal, en het helpt het meest als je elkaar daar, wanneer het zich voordoet, de ruimte en aandacht voor kunt geven. Ga naast de ander staan en blijf bij hem of haar in de pijn en het verdriet. Er komt pas beweging en heling als het verdriet helemaal gevoeld mag worden en je het er kunt laten zijn zonder er iets aan af te doen.
Wanneer je deze fouten herkent of gaat herkennen bij jezelf kun je ze proberen te voorkomen. Dit lijkt makkelijk, maar oude patronen verander je niet zomaar, dat vraagt behoorlijk wat oefening. Wees dus niet te streng voor jezelf wanneer het niet meteen lukt om iets te veranderen, maar ga oefenen.
Wanneer het jullie lukt om elkaar ruimte én aandacht te geven, versterken jullie je band samen. Je voelt je allebei gesteund en verbonden met elkaar.
Ook interessant:
Pingback: Als je zelf moet kiezen om je zwangerschap af te breken | Praktijk Janna
Pingback: Wie helpt jou als je verdriet hebt om je miskraam? | Praktijk Janna
Pingback: 5 redenen waarom hij anders omgaat met een miskraam | Praktijk Janna