Als je rouwt om het verlies van je ongekende kindje heb je te maken met allerlei gevoelens, niet alleen met verdriet, gemis en pijn.
Ook gevoelens als boosheid en opstandigheid, angst, herbelevingen, gevoel van leegte, eenzaamheid, schuldgevoel en jaloezie komen veel voor.
Sommige van deze gevoelens kunnen erg verwarrend zijn. Jaloezie bijvoorbeeld, we hebben geleerd dat het niet netjes is om jaloers te zijn, we vinden dat een ‘lelijke’ emotie. Wanneer je dit dan bij jezelf ontdekt heb je vaak de neiging om jezelf hierover te veroordelen en dat maakt het weer extra ingewikkeld.
‘Grappige’ zwangerschapsaankondigingen van vrienden en familie, kennissen die zomaar ongepland zwanger worden, het is voor jou steeds opnieuw een confrontatie met je gemis en dat doet pijn. Het maakt je vaak verdrietig en soms ook jaloers.
Ook het zien van mensen die je niet of niet goed kent die zwanger zijn kan je jaloers maken. En nu de winterkleding weer in de kast blijft zijn dikke buiken ineens goed zichtbaar. Het lijkt soms wel of je ze overal tegenkomt.
Meestal wil je het niet onder ogen zien, maar diep in je hart weet je dat je jaloers bent en dat vind je dan weer niet zo fraai van jezelf.
Want je weet wel dat zij het ook niet kunnen helpen dat zwanger worden en kinderen krijgen bij hen vanzelf lijkt te gaan terwijl het bij jou allesbehalve vanzelf gaat.
Vaak helpt het om je te realiseren dat je gevoelens hebt, maar niet bent.
Je valt niet samen met je gevoelens, het is maar één aspect van jou. Gevoelens gaan immers weer over, terwijl jij dezelfde persoon blijft. Hoewel we geleerd hebben om te zeggen: ‘Ik ben jaloers’, zou het beter zijn om te zeggen en denken: ‘Ik voel me jaloers’ (of verdrietig, boos, bang of welke emotie dan ook).
Dat we jaloezie als een slechte emotie bestempelen komt doordat we geleerd hebben het uit te leggen als afgunst, als het de ander misgunnen.
Er zit echter ook een andere kant aan jaloezie. In het Duits zijn er twee woorden voor jaloezie: Eifersucht en Neid. Neid is afgunst, maar daarnaast is er Eifersucht: jij wilt ook graag hebben wat de ander al wel heeft. Deze twee polen liggen wel heel dicht bij elkaar, wanneer er verbittering bij komt schuif je gemakkelijk naar de kant van afgunst.
Wanneer je je jaloers voelt zonder verbittering is jaloezie eigenlijk spijt voor jezelf.
Je misgunt het de ander niet, want je gunt het niemand om door te moeten maken wat jij meemaakt, maar je wilt het zelf óók zo graag.
Door er zo naar te kunnen kijken haal je de negatieve lading eraf, waardoor je het beter kunt accepteren van jezelf.
Kun jij mild naar jezelf kijken of heb daar juist moeite mee? Vertel het in een reactie.
Ook interessant:
Whaaa en ik dacht dat ik gek werd, vandaag kwam er juist een artikel online op mijn blog over precies dit gevoel. En ja wat voel ik me rot als ik zo jaloers ben.
Pingback: 1 op de 4, dat ben ik: het verhaal van Jennifer | Praktijk Janna
Pingback: Hoe overleef je een kraamvisite? | Praktijk Janna
Pingback: Help, alwéér een babyshower! | Praktijk Janna