In stilte rouwen om een miskraam

Als je een miskraam hebt gehad en daar veel verdriet van hebt, kun je soms het idee krijgen dat jij de enige bent. Je weet wel dat het vaker voorkomt, toch ken je maar weinig mensen die het ook hebben meegemaakt.
Tenminste, zo lijkt het. Toch krijgt 1 op de 4 vrouwen in haar leven te maken met een miskraam. De reden dat je het vaak niet weet is dat we nog steeds de neiging hebben erover te zwijgen.

Nog steeds vinden veel mensen dat je een prille zwangerschap beter nog even voor jezelf kunt houden. Want stel je voor dat het misgaat, dan moet je dat ook aan iedereen vertellen. Maar is dat dan zo erg?

Na een verlies heb je het nodig om je verhaal te vertellen

Steeds opnieuw. Zodat je steeds een beetje meer kunt gaan beseffen dat het echt gebeurd is.
Natuurlijk is het moeilijk om het te moeten vertellen als het is misgegaan, misschien moet je erbij huilen omdat het vertellen je confronteert met de pijn.
Het lijkt misschien vreemd, maar je hebt het ook nodig om je pijn te ervaren. Wegstoppen werkt niet, dan kan het je later alsnog overvallen en vaak wordt dan niet meer herkend dat het met je miskraam te maken heeft.

Praat erover voor meer steun

Door je mond te houden ontneem je jezelf ook de mogelijkheid op steun uit je omgeving en dat maakt je weer extra eenzaam in je verdriet. We hebben het contact met anderen nodig om te voelen dat we bestaan.
En wat is het ergste dat kan gebeuren?
Ja, er komen misschien onhandige opmerkingen en niet iedereen zal het begrijpen. Toch heb ik het gevoel dat er wel steeds meer aandacht voor is en er langzaam meer openheid over komt.

Je kunt daar zelf aan meewerken door erover te praten. Als je er zelf open over kunt zijn hoor je ineens van mensen die het ook hebben meegemaakt. Je merkt dan dat miskramen relatief vaak voorkomen en dat jij niet de enige bent.
En is dat niet juist wat je wilt? Van een ander horen hoe zij het heeft beleeft en wat haar heeft geholpen?

Het moge duidelijk zijn: wat mij betreft vertel je het al snel aan de mensen in je nabije omgeving wanneer je weet dat je zwanger bent, want gaat het onverhoopt mis, dan kunnen zij je steunen.
Kan dat niet meer omdat je je zwangerschap hebt stilgehouden en het mis is gegaan, denk er dan over om er alsnog open over te zijn.
Als je het moeilijk vindt om te vertellen, kun je het ook delen in een mail, brief of op misschien zelfs op je Facebook. Je hoeft daarbij niet ALLES aan IEDEREEN te vertellen. Wist je dat je op Facebook je vrienden kunt indelen in groepen en per bericht bepalen welke groep het te zien krijgt?

Laat zien dat jij een miskraam had

Is het voor jou al langer geleden en wil je er toch iets van laten zien naar anderen? 15 oktober is het Pregnancy & Infant Loss Awareness Day. Je kunt die dag bijvoorbeeld een mooi plaatje op je Facebook plaatsen. Via Pinterest en op de Facebook-pagina van Praktijk Janna kun je er verschillende vinden, of je kunt natuurlijk dit artikel delen.
Wat vind jij? Durf je er open over te zijn? Waarom wel of niet?
Deel het hier.

Ook interessant:

• Wie helpt jou als je verdriet hebt om je miskraam?
• Een andere kijk op Moederdag
• 1 op de 4, dat ben ik: het verhaal van Angelique