Vaak wordt gedacht dat een miskraam, zeker wanneer het je vroeg in de zwangerschap overkomt, niet zo veel voorstelt.
Veel vrouwen die een miskraam krijgen horen opmerkingen in de trant van ‘Het was nog maar pril…’
De mensen in je omgeving maken zulke opmerkingen omdat ze het moeilijk vinden om jou verdrietig te zien en je verdriet willen wegnemen. Voor jou kan dat voelen alsof jouw verdriet er niet mag zijn, en dat doet pijn. Je verdriet wordt op die manier niet erkend.
Ook een prille miskraam is een verlieservaring die je raakt.
Vanaf het moment dat je een positieve zwangerschapstest in je handen houdt verandert je leven. En eigenlijk stel je je voor die tijd al voor hoe het zou zijn met een kindje erbij, als je samen beslist dat je een kindje wilt.
Als het dan misgaat moet je je voorstellingen van de toekomst weer veranderen. Je moet afscheid nemen van al je ideeën en verwachtingen die je al had van je toekomst met dit kindje.
Het is niet per sé erger als je zwangerschap al verder gevorderd was.
Het idee dat een prille miskraam niet zo veel voorstelt is een vorm van leedconcurrentie. Impliciet wordt ervan uitgegaan dat het pas erg is als je langer zwanger was.
Hoe intens je je verdriet beleeft kun je niet afmeten aan hoe lang iemand zwanger was. Het houdt eerder verband met de verwachtingen en voorstellingen die je al had over je toekomst met dit kindje.
Wanneer je bijvoorbeeld al jaren aan het dokteren bent en dan eindelijk zwanger, ben je al heel lang met je verwachtingen van een kindje bezig. Als het dan misgaat komt dat heel hard aan.
Maar ook als je makkelijk zwanger werd en het al na een paar weken misgaat kan het je flink raken. Op een echo kun je vaak al met 7 weken zwangerschap hartactiviteit zien, dus je krijgt al heel vroeg een band met je kindje.
Het kan ook zijn dat je zelf denkt dat het nog niet zoveel voorstelde of dat het pas echt erg is als je verderop in de zwangerschap je kindje verliest.
Als dat voor jou zo is, is dat natuurlijk helemaal goed. Bedenk echter goed of je hiermee niet probeert je verdriet weg te stoppen.
Je kunt verdriet niet wegen
Ieder verlies is anders en ieder die het meemaakt beleeft het anders. Ook jouw verdriet mag er zijn, als je dat kunt zien neem je jezelf en je verdriet serieus. Heb jij er moeite mee om je verdriet er te laten zijn, voel je dan welkom voor persoonlijke begeleiding of doe mee aan het online programma Rust rond je misgelopen zwangerschap. Want je hoeft het niet alleen te doen.
Ook interessant:
Wat ik rot vond was de opmerking. Ach, je bent nog zo jong.. ik wist dat ze het goed bedoelde maar het voelde echt heel rot. Net alsof het goedmaakt dat je jong bent. Ik was bijna elf weken en was ook kort maar nog steeds doet het soms zeer ook al is het al meer dan 1 jaar geleden.
En toch doet dat pijn. Het is zo’n vreemde opmerking. Ze bedoelen waarschijnlijk te zeggen dat het wel goed komt en je nog wel een kindje zult kunnen krijgen. Maar dat doet niets af aan het verdriet dat je hierom hebt. Want ook al heb je het niet gekend, het blijft je kindje waar je alweer afscheid van moet nemen. Jouw ongekende kindje.
Ik ben het met je eens die opmerking heb ik de afgelopen weken ook gehad. En dat het goed komt en dat er nog hoop is. Maar ik ben daar niet zeker van in het ivf traject. En er zijn mensen die het snapen, maar dat zijn er niet veel hellaas.
Helaas begrijpt niet iedereen het. Onze wereld lijkt zo maakbaar, maar het blijft een wonder om een gezond kind te mogen krijgen.
Pingback: Hoe je meer steun van je omgeving krijgt na je misgelopen zwangerschap | Praktijk Janna
Pingback: Hoe woordkeuze kan helpen (of juist niet) | Praktijk Janna
Pingback: 1 op de 4, dat ben ik: het verhaal van Marlies | Praktijk Janna
Pingback: 1 op de 4, dat ben ik: het verhaal van Brenda | Praktijk Janna
Pingback: Kun je sterker worden door je verdriet om je miskraam? | Praktijk Janna