Iedereen die rouwt gaat anders om met zijn of haar verdriet. Dat is ook zo als je tijdens de zwangerschap afscheid hebt moeten nemen van je kindje.
In grote lijnen zie je wel duidelijke verschillen in hoe mannen en vrouwen ermee omgaan. Jij hebt veel behoefte aan praten terwijl hij afleiding zoekt in zijn werk, sport of hobby.
Over-en-weer neem je het elkaar vaak kwalijk hoe de ander met het verdriet omgaat en je probeert elkaar te overtuigen van jouw manier. Dit kan voelen alsof je elkaar niet begrijpt, maar eigenlijk zijn het twee aanvullende manieren van omgaan met verlies.
Hoe kun je dan omgaan met die verschillende manieren?
Luister eens naar Junkie XL en Elvis: ‘A little less conversation, a little more action please’. Het verwoordt de manier van de meeste mannen. Niet of niet te veel praten, maar liever handelen. Ook al doet hij zijn best om met je te praten, hij is het sneller beu dan jij en wil liever iets gaan doen.
Misschien denk jij dat hij er geen verdriet van heeft omdat hij er niet of niet makkelijk over praat. Maar over je gevoelens (kunnen) praten is niet hetzelfde als het hebben van die gevoelens.
Zoals gezegd, jullie manieren van verwerken vullen elkaar aan. Praten helpt om gevoelens te verwoorden en dat heb je nodig om ze hanteerbaar te maken. In beweging komen en iets gaan doen geeft afleiding van die, soms heftige, gevoelens.
‘Come on baby I’m tired of talking, Grab your coat and lets start walking.’
Een geweldige tip, ga samen wandelen. Dat hoeft geen halve dag te zijn (al mag dat natuurlijk wel als jullie dat fijn vinden), een half uurtje of een uurtje naar het bos, het strand of wandelen in een park is ook goed.
Je hoofd waait leeg en je frist even lekker op. Door te bewegen wordt een teveel aan stresshormonen in je lichaam omgezet en dat is goed voor je gezondheid. Van stresshormonen die te lang en te veel in je lichaam blijven kun je namelijk ziek worden.
Daarnaast is het fijn om samen iets te ondernemen, het versterkt je identiteit als stel.
‘Close your mouth and open up your heart and baby satisfy me.’
Ook dat is mooi om eens te proberen. Om je verbonden te voelen hoef je niet per sé samen te praten, verbondenheid kun je ook ervaren in stilte. Probeer gewoon eens te ervaren wat het jou brengt, zo’n wandeling samen, zonder meteen te willen praten.
Wanneer je je open kunt stellen voor elkaar en voor jullie verschillende benaderingen, zonder te oordelen, groeit je respect voor elkaar. En dit maakt je weer sterker samen. Zo bouw je aan een stevige basis van jullie relatie.
En wie weet komt het tijdens de wandeling wel tot een gesprek samen. Tijdens een wandeling praten is vaak makkelijker. Je hoeft elkaar niet voortdurend aan te kijken, waardoor je ook minder op elkaar let en eventuele stiltes die vallen niet erg zijn. Je hebt alle aandacht voor elkaar, zonder allerlei afleidingen die je thuis hebt.
Probeer ook dan eens niet zelf te praten, maar begin met luisteren. Vraag hem eens hoe het voor hem is, hoe hij het beleeft, wat het hem doet om jou zo te zien en of hij ook verdriet heeft.
Je hebt twee oren en één mond, kun je ze ook in die verhouding gebruiken?
Laat een gesprek echter niet het doel van het samen wandelen zijn. Het gaat erom dat je samen in beweging komt, dat je je open stelt voor elkaar. De verschillen tussen jullie respecteren maakt jullie band samen hechter en sterker.
Wil je graag meer handvatten hoe je om kunt gaan met de verschillen tussen jou en je partner?
In het online programma Rust rond je misgelopen zwangerschap besteden we hier ook aandacht aan. Hier lees je meer over dit online coachingsprogramma.
Ook interessant:
Pingback: De 6 meest gemaakte fouten binnen je relatie na verlies van je kindje | Praktijk Janna