Evelien is 27 en werkt sinds een goed half jaar in de kinderopvang. Ze is mama van Lieva 3 jaar en getrouwd met Richard. Ze is, zoals ze zelf zegt: “Mama van 3 kindjes: 2 kleine sterren en 1 mooi meisje waar ik in levende lijve van mag genieten.”
Mijn dochter heeft twee beschermengeltjes
We wilden graag een kindje en waren 8 maanden bezig toen ik ontdekte dat ik zwanger was. Ik voelde me al paar dagen moe en weeïg in mijn maag en deed een zwangerschapstest. Die was positief!
Vol ongeloof en blijdschap ging ik naar mijn werk. Ik was al een plan aan het bedenken hoe ik het Richard zou vertellen, maar ik kon de spanning niet houden en vertelde het gewoon via de telefoon…
Hij was erg blij en geloofde eerst niet dat het onze test was, maar hij was de gelukkigste man van de wereld. We waren zo onwijs blij dat onze wens in vervulling zou gaan.
Bloedverlies
We maakten een afspraak bij de verloskundige voor wanneer ik 9 weken zwanger zou zijn en daar keken we erg naar uit. De dag voor de afspraak moest ik werken (ik werkte op dat moment nog in de gehandicaptenzorg). Om 5:15 ging de wekker en ik ging als elke ochtend naar de wc. Bij het afvegen zag ik dat ik licht bloedverlies had en ik wist meteen… dit kon niet goed zijn.
Na de ochtenddienst belde ik de verloskundige, zij gaf aan dat het ook een innestelingsbloeding kon zijn of een gesprongen bloedvat maar ik had er een hard hoofd in. Maar goed, ik ging weer werken, ik had nog een nachtdienst.
Op het werk ben ik om 20:00 uur mijn lieve kindje verloren. In paniek belde ik naar huis wat ik moest doen. Richard zei ‘Kom naar huis’, maar niemand kon mijn dienst overnemen dus bleef ik op mijn werk. Wat een rotnacht vol verdriet en pijn… alleen op je werk waar je het er met niemand over kan hebben.
Ik heb mijn kindje doorgetrokken
Onze ouders wisten niet dat we zwanger waren, dat wilden we vertellen als we de eerste echo hadden gehad. We hebben gewoon de eerstvolgende keer dat ze zagen vertel dat we een miskraam hebben gehad. Ze waren wel erg lief voor ons.
We kunnen er gelukkig samen goed over praten en mijn beste vriendin was er ook voor me. Voor de rest hebben we het onze ouders en vrienden verteld.
Voor ons was het een meisje en we hebben haar later een naam gegeven.
Tijdens een etentje samen besloten dat we haar een naam wilden geven en kwamen op de naam Sterre.
Waar ik tot op de dag van vandaag nog last van heb is dat ik het kindje heb doorgetrokken. Mijn laatste woorden in de wc naar Sterre waren ‘Lief kindje, bedankt dat ik 9 weken jouw mama heb mogen zijn’. En ik trok door, wat moest ik anders op dat moment…
Opnieuw zwanger na de miskraam
We zijn een maand erna weer zwanger mogen raken van een prachtige regenboogdochter Lieva. Zij is echt een wonder en ons geluk.
Ik vond het erg zwaar om opnieuw zwanger te zijn. De eerste 13 weken ben ik erg bang geweest, en daarna was ik bij elke controle nog erg zenuwachtig.
Ik was ook erg ziek en zat al vroeg ziek thuis, maar verder vond ik het heerlijk om zwanger te zijn, ik voelde me echt prachtig.
Lieva weet dat er een kindje voor haar is geweest dat over haar waakt en we hebben het er regelmatig over. Ik heb het wel goed een plekje kunnen geven, toch mis ik Sterre nog elke dag.
Zusje of broertje
Lieva is nu 3 jaar en we zijn nu al 2 jaar bezig voor een tweede kindje. Vaak zeggen mensen ‘Ach, je mag niet zeuren of klagen want je heb al een dochter’. Maar onze wens is zo groot om een broertje of zusje te mogen verwelkomen.
Wat ik moeilijk vind zijn de opmerkingen die soms gemaakt worden. Als mensen dingen zeggen als ‘Nou wil je geen tweede?’ of ‘Ach je bent nog jong’, ‘Je hebt al een kindje’. Dit doet zo vreselijk veel pijn. Ook al houd ik me groot en lach ik deze opmerkingen weg, diep van binnen huil ik erom.
Helaas hebben we 3 maanden geleden weer een miskraam gehad. Hiervan wisten we niet dat ik zwanger was, maar toen ik het vruchtje verloor wist ik genoeg.
Het doet nog steeds pijn en we zijn er ook erg boos en verdrietig om geweest, vooral omdat het eindelijk was gelukt en we er niet van hebben mogen genieten omdat we niet eens wisten dat het was gelukt…
Toch zijn we ook erg optimistisch en gaan er vol goede moed weer voor.
Wees open over je miskraam
Tegen andere vrouwen die een miskraam hebben gehad wil ik zeggen:
Wees open naar de mensen om je heen. Ook je ongekende kindjes mogen gehoord worden. Ik ben nu gewoon mama van 3 kindjes: 2 kleine sterren en 1 mooi meisje waar ik in levende lijve van mag genieten.
Ook interessant: