Maakbare wereld, maakbare kinderwens?
Onze wereld, en ook onze kinderwens, lijkt steeds maakbaarder te worden. Als je maar hard genoeg je best doet kun je alles bereiken. Toch?
Ook een gezin lijkt maakbaar geworden, je wilt geen kind dus gebruik je anticonceptie. Stop je daarmee dan krijg je een kind, denken we.
En als dat niet lukt? Dan zijn er behandelingen mogelijk, waarmee zelfs je vruchtbaarheid maakbaar lijkt te zijn geworden. In 1978 kwam de eerste IVF-baby ter wereld en daarna is er nog een breed scala aan mogelijkheden bij gekomen. Met (onder andere) IUI, ICSI, embryoselectie, eiceldonatie, draagmoederschap kan er steeds meer. En waar we in Nederland strenge regels hebben, is er over de grens soms meer mogelijk. Het lijkt wel of we onbeperkt vruchtbaar zijn.
Al die mogelijkheden kunnen je het gevoel geven dat je kansen laat liggen als je het niet probeert. Wat doet dat met je en hoe ga je ermee om als er zoveel mogelijk lijkt te zijn maar het bij jou maar steeds niet lukt? Hoe ver wil je gaan? Wat kun je aan? En moet alles wat kan?
Kunnen we nog omgaan met de imperfecties van het leven?
En wat doet het met je als je omgeving ook steeds meer gelooft in de maakbare wereld? ‘Dan doe je toch IVF?’ Alsof je even simpel een doosje medicijnen haalt bij de apotheek en je wordt weer beter. IVF is een complexe behandeling die je als heel ingrijpend kunt ervaren. En bovendien is het geen garantie op succes, de slagingskans van een IVF behandeling is ongeveer zo’n 25 tot 30%.
Kunnen we nog wel omgaan met ‘teleurstellingen’, met de imperfecties van het leven?
Het wordt er in deze steeds maakbaardere wereld niet makkelijker op.
Een boek dat je aan het denken zet
Larissa Pans onderzoekt in haar boek Onbeperkt vruchtbaar de ‘uiterste houdbaarheidsdatum van het moederschap’. Haar boek gaat niet rechtstreeks over onvruchtbaarheid of vruchtbaarheidsproblemen, al raakt het daar wel aan.
Dit boek laat je als lezer nadenken over verschillende kanten.
Wat mij persoonlijk aan het denken heeft gezet is de uiteenzetting dat we op een verkeerde manier tegen donorschap aankijken. Dat het eerder eiceladoptie is dan eiceldonatie.
Dit voelt voor mij als een belangrijke kern. De donor doneert weliswaar lichaamsmateriaal, maar anders dan bij bloed of een nier o.i.d. heeft dit lichaamsmateriaal de potentie van een nieuw individu in zich. Dat komt voor mijn gevoel toch echt meer in de buurt van adoptie dan van donatie.
Wel mis ik in het boek een beetje de nuance dat het echt niet altijd lukt. Dat is in zekere zin logisch, het boek gaat immers over het ‘oprekken’ van de leeftijdsgrens van het moederschap, maar dat kan als lezer een beetje pijnlijk zijn als je keihard je best doet en het bij jou maar niet lukt.
‘Onbeperkt vruchtbaar’ helpt je je eigen afwegingen maken
Als jij met vruchtbaarheidsbehandelingen te maken krijgt raad ik je zeker aan om Onbeperkt vruchtbaar te lezen. [Hier kun je het boek bestellen bij bol.com] Zolang er nog geen eenduidige regels zijn voor donatie/adoptie is het nodig dat je zelf goed bepaalt hoe jij hierin staat.
In de wereld van ‘alles is mogelijk’ ligt de focus op jou en je kinderwens en de mogelijkheden, dit boek laat zien dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is, het brengt de dillema’s in beeld en dat helpt je om je eigen afwegingen hierin te maken.
Want die heb je wel te maken, ook voor het kindje dat je misschien gaat krijgen. Die verantwoordelijkheid mag je denk ik niet ontlopen. Het is goed om je te realiseren dat de buitenlandse fertiliteitsklinieken daarin niet zo snel de ethische verantwoordelijkheid nemen, simpelweg omdat er een verdienmodel aan ten grondslag ligt.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb er geen probleem mee dat ze er zijn, maar OMDAT de mogelijkheid er is, zul je, wanneer je erover nadenkt of je daar gebruik van wilt maken, een weloverwogen beslissing moeten maken. En het lezen van dit boek kan je daarbij helpen, omdat het je informeert én aan het denken zet over jouw standpunten.
Moet alles wat kan?
Je hebt van tevoren misschien bedacht waar je grenzen liggen en hoever je wilt gaan. Maar hoe ver je uiteindelijk daadwerkelijk gaat kun je van tevoren niet weten.
Je kinderwens ontwikkelt zich ook. En hoe meer je er mee bezig bent, hoe dieper die wens vaak wordt. Het is een oerverlangen dat steeds verder wordt aangewakkerd. Wanneer het bij jou niet lijkt te gaan lukken kun je dat niet zomaar ‘loslaten’. Je grenzen kunnen anders komen te liggen dan je van tevoren had bedacht. En die grenzen kunnen ook voor jullie als partners verschillend zijn. Want de vraag blijft: moet alles wat kan?
Bepaal je keuze bij iedere stap
Er is veel mogelijk, maar je hebt steeds weer een keuze. Het is goed om je bij iedere stap af te vragen: kun je het nog opbrengen? Hoeveel ‘rek’ zit er nog in jou, in jullie samen. En vooral: hoe gaat het nu met je?
Vind je die vragen moeilijk om zelf te beantwoorden? Ik help je er graag bij.
Want je doet het wel zelf, maar je hoeft het niet alleen te doen. Wil je weten wat ik voor je kan betekenen? Stuur me een berichtje, ik maak graag tijd voor je voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. En daar hoef je de deur niet voor uit, dat doen we online of telefonisch. Dus waar je ook woont, ik kan je helpen. Zelfs als je niet in Nederland woont is er hulp voor je in je moedertaal.
Ook interessant: