Bas Janse is wensvader en heeft met zijn vriendin inmiddels twee miskramen meegemaakt. Hij merkte dat er maar weinig aandacht is voor de impact van miskramen op de man en startte het platform De vergeten vader.
De gastblogserie 1 op de 4 loopt al voor het 6e jaar, en al die tijd hebben alleen vrouwen hun verhaal gedeeld. Ik moet dus eerlijk bekennen dat ik hierin ook de vaders ben vergeten.
Hoog tijd om daar verandering in te brengen wat mij betreft. En welke man kan dan beter als eerste zijn verhaal delen dan de oprichter van ‘De vergeten vader’? Lees verder
Categoriearchief: 1 op de 4 dat ben ik
1 op de 4… Dat ben ik: het verhaal van Irene
Al meer dan 5 jaar bestaat de gastblog-serie 1 op de 4 en ik heb er nog nooit aan gedacht om mijn eigen verhaal te delen. Hoog tijd om daar verandering in te brengen.
Mijn verhaal begint in 2005 als onze zoon al bijna 8 is. Na lang twijfelen besluiten we dat we toch graag nog een tweede kindje willen en gaan we ervoor. Ook al ben ik inmiddels 36, ik ben snel zwanger en alles lijkt voorspoedig te gaan. Tot ik op een zondag in de 15e week ineens bloedverlies krijg.
Anderen begeleiden na een miskraam? Dat komt veel te dichtbij
1 op de 4… Dat ben ik: het verhaal van Dionne
Dionne (37 jaar) heeft altijd geweten dat ze moeder wilde worden van 3 kindjes… In 2012 kreeg ze een relatie met Marco en leek dat eindelijk te gaan gebeuren!
Dionne voelde zich schuldig over haar miskraam
Omdat we elkaar al lang kenden ging ons liefdesverhaal als een speer… binnen een jaar stopte ik met de pil. ‘We kijken wel…’ was onze insteek. Maar in plaats van een zwangerschap, werd er na een half jaar endometriose stage 4 geconstateerd. Twee maanden later lag ik onder het mes om cystes weg te laten halen van mijn eierstokken en blaas. Lees verder
1 op de 4… Dat ben ik: het verhaal van Chantal
Chantal (35 jaar) is getrouwd en moeder van Finette en Fabiënne (5 en bijna 2 jaar oud). Zwanger worden ging vrij gemakkelijk want na het stoppen met de pil duurde het slechts 3 maanden voordat ze een positieve test in handen hadden. Na de 9 mooiste maanden van haar leven was daar Finette, en al snel wisten ze dat ze graag een tweede kindje wilden.