Wat je jezelf ontneemt als je niet (of niet voldoende) stilstaat bij je miskraam
Wie een miskraam heeft gehad krijgt meestal al snel te horen van haar omgeving: blijf positief. En je hebt zelf misschien ook wel de neiging om in de ‘Kop-op’ modus te gaan…
Natuurlijk is het belangrijk om niet bij de pakken neer te gaan zitten en niet in je verdriet te blijven hangen, het leven gaat immers door. Maar er is óók je pijn en verdriet, en om te helen heb je het nodig om daar aandacht en ruimte aan te geven.
Kinderwens
Naast de pijn en het verdriet om je miskraam is er ook je kinderwens. En je kinderwens is vaak nog sterker geworden, juist doordat je zwanger bent geweest.
In de praktijk zie ik dat veel vrouwen de neiging hebben om zich te blijven richten op weer zwanger worden. Want als je weer zwanger bent en je bent de kwetsbare termijn eenmaal voorbij, dan kun je het verdriet snel achter je laten. Toch?
Maar nee… snel achter je laten gáát niet, dat zie ik iedere keer weer. Wanneer je weer opnieuw zwanger bent, is er ook de angst dat het weer misgaat, dat maakt het er niet makkelijker op. En zelfs als je uiteindelijk een kindje in je armen kunt sluiten is het niet zomaar vergeten en kun je nog het er nog steeds moeilijk mee hebben.
Het gevaar van wegstoppen
Voor de helderheid: ik geloof zeker in de kracht van positief denken.
Alleen is dat niet: alles wat NIET positief is wegstoppen. Positief denken is de kunst om te blijven vertrouwen in het leven en in het goede in je leven náást het bestaan van pijn en verdriet.
En hoe harder je probeert om het niet-positieve weg te stoppen, hoe harder je het terugkrijgt… nu of later. Je zal de eerste niet zijn die in een burn-out belandt.
Door je pijn weg te willen stoppen ga je alles wegstoppen, óók de fijne gevoelens. Op deze manier vlak je je emoties af en komt alles onder een grauwsluier. Je gaat de wereld als het ware door een donkere bril bekijken terwijl de zon niet schijnt.
Je stopt dan niet alleen je moeilijke gevoelens weg, maar blokkeert je levenslust en ontneemt het jezelf om voluit te leven.
Hoe je verder komt
Het moge duidelijk zijn: om te helen heb je het ook nodig om stil te staan bij wat je is overkomen en wat dat met je doet.
Nu weet ik dat je gedachten niet kunt veranderen vanuit je hoofd. Je mag gaan voelen wat er gebeurt in jezelf en in je lichaam. Je mag ruimte nemen voor jezelf en weer contact maken met je eigen natuurlijke wijsheid.
Meer bewust worden van wat er omgaat in je lichaam is niet altijd even makkelijk in je eentje. Daarom bied ik in mijn begeleiding [of dat nu in de workshop Leer je lichaam weer vertrouwen is, het online begeleidingsprogramma Rust rond je misgelopen zwangerschap of persoonlijke begeleiding] ook lichaamsgerichte oefeningen, op een speelse en luchtige manier. Zo help ik je stapje voor stapje ruimte te maken voor alles wat er is.
Dan kan je levenslust weer stromen en gaat de zon weer schijnen in je leven.
Ook interessant: