Abortus doe je niet zomaar

Abortus, het is niet het makkelijkste onderwerp, maar ik ga er toch een artikel over schrijven. Ik realiseer me dat het moeilijk kan zijn om hierover te lezen als jij een miskraam hebt gehad of misschien zelfs meerdere en nog steeds met lege handen staat. Toch wil ik het delen omdat het belangrijk is dat we ook hier open over kunnen praten.

Want ook een abortus raakt je diep in je vrouw-zijn, ook al ‘kies’ je er zelf voor. Het idee heerst dat je ‘even’ de zwangerschap afbreekt, maar zo makkelijk is dat niet. De meeste vrouwen die een abortus ondergaan hebben hier de rest van hun leven schuldgevoelens over. Voor de keuze van een abortus komen te staan is een vreselijk dilemma waar ook heel veel oordelen op zitten, iedereen vindt er wel iets van.

Een tijdje terug sprak ik iemand die graag haar verhaal wil vertellen. Voor de vrouwen die een abortus hebben ondergaan en zich niet gehoord voelen. Voor de vrouwen en meiden die voor de keuze komen te staan en er misschien van tevoren te makkelijk over denken. En voor alle vrouwen die het moeilijk vinden om zich te verplaatsen in iemand die voor een abortus kiest.

De littekens van mijn abortus

Lees verder →

1 op de 4… dat ben ik: het verhaal van Sabine

Sabine kreeg meerdere miskramen en haar kinderwens is onvervuld gebleven. Ze deelt haar verhaal omdat ze het belangrijk vindt dat ook de verhalen worden verteld van vrouwen die uiteindelijk geen kinderen hebben maar die wel een bevredigend leven hebben en daar ook gewoon gelukkig mee zijn.
[Sabine wil graag anoniem blijven, dit is niet haar eigen naam. De foto in de 1 op de 4 afbeelding is een stockfoto.]

Geen kinderen maar toch gelukkig

Een kindje van ons samen

Op het moment dat mijn partner en ik ongeveer een jaar een relatie hadden en het goed voelde, kwamen bij mij wel de gevoelens van ‘leuk een kindje van ons samen’. Lees verder →

1 op de 4… dat ben ik: het verhaal van Joyce

Joyce is 35, getrouwd met Ryan en heeft een parttime baan in de horeca. Joyce had altijd het idee dat ze nooit makkelijk kinderen zou krijgen. Groot was dan ook de verbazing toen ze wel snel zwanger werd. Maar dan gaat het mis…

Nooit meer onbezorgd zwanger

Ik had vroeger veel last van blaasontsteking en vage buikklachten en heb daarom altijd het idee gehad dat ik niet makkelijk kinderen zou krijgen. Ik had geen hele diepe kinderwens, maar als je ouder wordt ga je toch nadenken. We dachten ‘We zien wel hoe het loopt’ toen we met anticonceptie stopten, we gaan in ieder geval geen IVF doen ofzo. Lees verder →

1 op de 4… dat ben ik: het verhaal van Tritia

“Ik hoop dat je in de hemel bent omringd door je broertjes en zusjes, dat ze je zullen vasthouden zoals wij dat graag hadden willen doen, dat ze je laten weten dat je gewenst en geliefd bent, dat ze je troosten en je in slaap zullen zingen.” Zomaar een stukje uit de afscheidsbrief aan ons laatst verloren kindje.
We hebben dat kindje Musje genoemd toen ik net zwanger was. Want we werden behandeld in het Erasmus, en musjes zijn vogeltjes waar wij altijd blij van worden. Ons toen nog niet beseffend dat ook Musje nooit in onze armen zou liggen en we Musje nooit groot zouden zien worden.
En ook niet beseffende dat het zien van musjes later soms zoveel emoties teweeg kon brengen. Verlies, wanhoop, verdriet, onmacht, frustratie, liefde, het zijn slechts woorden, voor ons woorden die onze gevoelens weergeven en een dagelijkse worsteling.

Ik ben Tritia * 34 * wifey for lifey * bediende van Billy, Lizzy en Louie * run-and-bike-a-holic * hapjes en drankjes * slechte grappen * lach niet maar schater, drink wijn geen water! *

In voor- en tegenspoed