Anita is 32 jaar en woont in Noord-Brabant met haar man en hond Louie, een Franse Basset. Ze is met een coach op zoek naar een nieuwe passende baan omdat ze in haar huidige baan (op een woongroep met mensen met een verstandelijke beperking) niet meer kan werken na een bedrijfsongeval.
Verder blogt ze graag op haar website Mindjoy.nl en ze wil graag moeder worden, maar dat gaat niet zomaar.
Dit is haar verhaal:
Wanneer je iets meemaakt dat je van je stuk brengt probeer je meestal eerst zelf om daarmee om te gaan. Na een miskraam of afgebroken zwangerschap is dat niet anders.
Soms lukt dat, soms ook niet. Wanneer dat toch niet lijkt te lukken overtuig je jezelf vaak nog een tijd met allerlei redenen waarom je geen hulp nodig hebt na je miskraam.
Deze 7 redeneringen kom ik vaak tegen.
En als ik eerlijk ben: nummer 2 en nummer 6 zijn mij zelf ook niet vreemd… Lees verder
Het droomgezin van Inge en haar partner is een gezin met twee kindjes met een klein leeftijdsverschil, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Die tweede laat lang op zich wachten en intussen gaat een klein leeftijdsverschil niet meer lukken.
Dit is haar verhaal:
Je voelt je nu eenmaal liever blij en prettig dan onrustig, verdrietig en niet lekker in je vel. Voor een miskraam geldt dat natuurlijk net zo.
Alleen werkt het eigenlijk nooit zo. Soms gebeurt er onverwacht iets en wordt je pijn aangeraakt waardoor je weer even van je stuk bent. Dat kan voelen als ’terug bij af’ en het idee kan zich in je vastzetten dat je ‘het nog niet verwerkt hebt’.
Want als je het verwerkt hebt, heb je er immers geen last meer van?
Dat is ook iets dat ik geregeld van cliënten hoor, dat ze dachten er nu, na al die tijd en alle tranen die ze er al over hebben gelaten, toch onderhand wel klaar mee zouden zijn. Lees verder