Als je zwangerschap misloopt, of dat nu door een miskraam is, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of dat je hebt moeten kiezen om je zwangerschap af te breken, is dat een verlies dat je raakt.
Wat het ingewikkeld maakt is dat je verlies onzichtbaar is. Voor je omgeving, maar ook voor jezelf.

Maar dat een miskraam een onzichtbaar verlies is wil niet zeggen dat het géén verlies is. Je verliest immers wel het kindje dat je verwachtte, je ongekende kindje en daar rouw je om. Tegelijk mis je herinneringen en voel je je soms heel alleen in je verdriet. En juist dat maakt rouwen om een misgelopen zwangerschap zo ingewikkeld. [Bovendien loopt ook je kinderwens er nog doorheen.]

Toch is of zijn je ongekende kindje(s) wel degelijk met jou verbonden.
Als je daar vorm aan kunt geven komt er meer rust. Dat kan op allerlei symbolische manieren. Lees verder →