Wil jij de ruimte krijgen om op verhaal te komen?

Je was zwanger, maar hebt veel te vroeg afscheid moeten nemen van je kindje.

Misschien heb je een miskraam gehad, is je kindje later in de zwangerschap in je buik overleden, misschien is je kindje veel te vroeg geboren en tijdens of kort na de bevalling overleden, of misschien heb je ervoor moeten kiezen om de zwangerschap af te breken.
Je had er waarschijnlijk niet op gerekend dat dit jou kon overkomen, maar toch is het gebeurd en moet je verder met je verdriet.

Zijn deze situaties herkenbaar voor jou?

• Je voelt je eenzaam in je verdriet, je kent niemand die dit ook heeft meegemaakt.
• Je hebt het idee dat je omgeving je niet begrijpt, mensen komen met goedbedoelde opmerkingen waarmee ze je verdriet willen wegnemen in plaats van naar je te luisteren.
• Je vraagt je af of je de enige bent die hier zo’n last van heeft, of het wel normaal is dat het je zo bezig houdt.
• Het zien van andere zwangeren die net zo ver zijn als jij zou zijn doet pijn, je voelt je soms jaloers.
• Je voelt je in de steek gelaten door je eigen lichaam en bent bang om opnieuw zwanger te worden.

Veel vrouwen die hun kindje verliezen tijdens de zwangerschap vinden het moeilijk om met hun verdriet om te gaan en de draad weer op te pakken.

Ze kunnen hun man en eventuele kind(eren) te weinig aandacht geven, hun werk niet doen zoals ze graag zouden willen en daar voelen ze zich schuldig over. Ook komt de relatie met hun man vaak onder druk te staan wat dan weer extra zorgen met zich meebrengt.
Ze voelen zich onrustig en neerslachtig en missen de energie om weer iets te gaan doen.

Zo hoeft het niet te zijn! Stel je eens voor dat:
• Je rust, ruimte en overzicht ervaart
• Je evenwichtig in het leven staat
• Je je weer thuis voelt in je lichaam

Dan kan je energie weer stromen en heb je plezier in wat je doet. Je hebt zin om nieuwe dingen op te pakken, jezelf te ontwikkelen en je haalt voldoening uit je werk.
Je voelt je verbonden met je partner en bent elkaar tot steun. Je durft weer vooruit te kijken en gaat met vertrouwen jouw weg in het leven.

Wil jij je kindje een plek geven en de draad weer oppakken?

Kom dan in een paar persoonlijke gesprekken je verhaal doen.

Ik luister naar je, open en zonder oordeel.

In de persoonlijke gesprekken krijg je de ruimte voor jouw gevoelens. Daarnaast besteden we, afhankelijk van jouw behoeften, aandacht aan:
• Hoe zorg je voor jezelf nu je rouwt om het verlies van je kindje.
• Hoe maak je weer contact met je lichaam.
• Hoe ga je om met de verschillende benaderingen van jou en je man en de druk die dit kan geven binnen jullie relatie.
• Hoe kun je omgaan met gemis aan steun vanuit je omgeving.
• Op welke manieren kun je je kindje herdenken en een plaats geven in jouw leven en jullie gezin.

Door wie wordt de persoonlijke begeleiding gegeven?

Mijn naam is Irene Otto, ik heb zelf twee keer een kindje verloren tijdens de zwangerschap en mijn wens voor een tweede kindje is onvervuld gebleven. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het kan zijn om de draad weer op te pakken als je veel te vroeg afscheid van je ongekende kindje hebt moeten nemen.
Gelukkig heb ik inmiddels geleerd mijn verdriet te integreren. Dit heeft mij geheeld en tot een completer mens gemaakt. Dat leer ik jou ook graag, zodat je in balans komt en je weer met plezier vooruit kunt in je leven.

Hoe ziet een begeleidingstraject eruit?

Iedereen is uniek en ervaart het verlies van haar ongekende kindje op haar eigen manier. Daarom passen we de begeleiding aan aan jouw behoeften.

We beginnen met een kennismakingsgesprek. Tijdens dit gesprek is het vooral belangrijk dat we allebei ervaren dat je bij mij op de juiste plek bent; dat er een basis van veiligheid en vertrouwen is voor de begeleiding. Als we besluiten om samen een traject aan te gaan, krijg je een vragenlijst mee die je thuis kunt invullen voor het volgende gesprek.

Meestal is een klein aantal gesprekken (3 tot 6) genoeg om je weer op de rit te krijgen. Een persoonlijk gesprek duurt een uur en we spreken samen af hoeveel tijd er tussen de gesprekken zit.

De afstand hoeft geen probleem te zijn, begeleiding via Skype is ook mogelijk.

Een persoonlijk begeleidingstraject helpt je om je verdriet toe te laten en je verlies aan te kijken. Door erbij stil te staan ga je je verlies integreren in je leven en komt er ruimte voor jezelf. Je wordt een completer mens zonder hard te hoeven zijn.

Een begeleidingstraject kan je het volgende geven:

• Je krijgt weer plezier in je werk en je leven.
• Je hebt weer aandacht voor je gezin en geniet ervan om tijd met elkaar door te brengen.
• Je voelt je weer verbonden met je lichaam en voelt je energiek
• Je hebt zin om nieuwe dingen op te pakken en jezelf te ontwikkelen
• Je hebt vertrouwen in de toekomst.

Joyce uit Wageningen over wat persoonlijke begeleiding haar gebracht heeft:

“Voor ik met Irene in zee ging was ik vaak verdrietig, kwaad en teleurgesteld.
Ik zocht een steuntje in de rug omdat ik niet zo goed wist hoe ik dit verlies kon ‘verwerken’ of een plekje geven.
Het was prettig om met Irene te werken. Het heeft me inzicht gegeven in mezelf, hoe ik overkom op anderen en waarmee ik mezelf bezig houd. Ik ben er goed van opgeknapt.”

Marjolein over hoe zij de persoonlijke begeleiding heeft ervaren:

“Op het moment dat ik bij Irene kwam voor begeleiding ging het even niet zo goed met me. Ik had net de zoveelste miskraam achter de rug en ik was ik belast met veel emoties.
Het was fijn om door Irene te worden begeleid. Ze begrijpt mijn situatie, maar kan er tegelijk van een ‘afstand’ naar kijken. Ik heb bruikbare tips gekregen en ondanks dat we nog niet klaar zijn is de stap om misschien te moeten stoppen minder ‘eng’ geworden.”

Vera over haar ervaring met persoonlijke begeleiding:

“Mijn eerste insteek was de workshop. Het triggerde me dat, naast de diepte ingaan, het allemaal niet te zwaar hoeft te zijn, dat er ook ruimte is voor luchtigheid.
Ik had wat meer twijfels over gesprekken, omdat dat persoonlijker is en dus meer confronterend kan zijn. Tot ik bedacht: O ja, nou dit is precies mijn weerstand, dus dan moet ik toch maar gaan…

Wat ik erg leuk vond was dat Irene bij het eerste gesprek bergschoenen aanhad. Ik dacht meteen dat is iemand die gewoon lekker met beide benen op de grond staat.
Ik had niet verwacht dat er oefeningen zouden zijn, en dat was precies wat ik nodig had. Met alleen praten dan komt iemand niet dichtbij en kom je niet bij je eigen gevoel.

Nu, na 3 gesprekken en de workshop, kan ik echt zeggen “Oké, ja, ik kan weer verder.”
Het heeft rust gegeven. Zo van: oké, dus dit is gewoon vanaf nu onderdeel van me.
Hiervoor zat ik in mijn eigen cirkeltje en dacht “Hier wil ik niet zijn, maar ik weet ook echt niet hoe ik verder moet.” Ik snapte echt dat ik nog iets te verwerken had maar ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen.

De workshop heeft mij een inzicht gegeven dat ik echt daarna dacht van: Wow, fijn!
En de gesprekken hebben me heel erg geholpen in een stukje persoonlijk heel dicht bij mezelf komen en voelen en dat gevoel te erkennen.
Die combinatie die was voor mij perfect.

Of je nu behoefte hebt aan praktische handvatten of toch meer aan een luisterend oor, Irene kan het volgens mij allemaal bieden. Hoe je dit onderwerp ook kan aanvliegen er zit in ieder geval een stuk praktisch bij haar.
Ze geeft je in kleine stapjes praktische handvatten en dat vind ik heel prettig, want anders kun je jezelf er in verliezen of gaan zwelgen. Ze kan het heel erg tot de kern brengen, daar ligt haar kracht.”

Jennifer vertelt wat persoonlijke begeleiding haar gebracht heeft:

“Ik kwam bij Irene voor begeleiding omdat ik de laatste puntjes op de i wilde zetten.
We hadden besloten dat het goed is zo, om gewoon met zijn drietjes verder te gaan. Ik was heel hard voor mezelf en wilde graag zachter worden.
Ik had Irene al eens eerder gesproken en dat voelde gewoon prettig en klikte goed. Praten met haar ging me gemakkelijk af. Omdat ze ook zelf een stukje eigen ervaring met ons deelt schept dat een band.

Ze heeft me laten zien dat ik heel erg in het ‘moeten’ zat. Ik weet nu meer wat ik wil en dat moeten zakt heel erg af, ik kan nu goed naar mezelf luisteren en het doet mij nu ook niet meer zo veel wat de buitenwereld allemaal vindt.
En ik merk ook dat ik zachter ben geworden. Laatst werd ik bijvoorbeeld geconfronteerd met een mening van iemand over het kiezen voor afbreken van je zwangerschap en ik heb daar recht uit mijn hart op gereageerd, zónder in de aanval te gaan, terwijl ik vroeger in zo’n situatie aanvallend en hard zou hebben gereageerd…

Wat ik ook heel prettig vond aan de videogesprekken is dat de afstand niet uitmaakt en je gewoon vanuit je eigen huis of waar je je veilig voelt contact kunt hebben. Dat uurtje was ook steeds best wel snel voorbij.

Mij lijkt zo’n traject van een paar gesprekken persoonlijke begeleiding voor iedereen die dit verlies meemaakt een goed idee.
We willen het allemaal zelf proberen en dat gaat dan misschien een half jaar redelijk, tot je instort door een of andere opmerking van iemand. Of dat je uitgerekende datum dichterbij komt, of dat je weer zwanger wordt en het gaat nog een keer mis, en dat je denkt wat is er mis met mij?
We zijn dan zo hard voor onszelf en gunnen ons het verdriet niet. En dat hoeft niet, je mag liever zijn voor jezelf.”

Zou jij dat ook willen?
Vraag dan een kennismakingsgesprek aan. Het verplicht je tot niets.

Bel me op 06- 237 444 85 of mail me via info@praktijkjanna.nl
Je bent van harte welkom voor persoonlijke begeleiding!

Warme groet, Irene Otto
P.S. Gun jezelf de ruimte en aandacht om op verhaal te komen, je verdient het!